Grzech pierworodny

Grzech pierworodny

Wprowadzenie

Biblia w Liście do Rzymian 3:23 mówi nam, że „wszyscy zgrzeszyli i nie dostąpili chwały Bożej”. Mówi nam również, że od momentu poczęcia wszyscy rodzą się grzesznikami. Psalm 51:5 mówi: „Oto w nieprawości zostałem ukształtowany i w grzechu poczęła mnie matka moja”. NIV tłumaczy ten fragment jako: „Z pewnością byłem grzeszny przy urodzeniu; grzeszny od czasu, gdy moja matka mnie poczęła”. Z Pisma Świętego jasno wynika, że każdy człowiek urodził się potrzebując odkupienia, ponieważ cała ludzkość urodziła się w grzechu, z wyjątkiem Jezusa Chrystusa.

Dlaczego Jezus urodził się inaczej niż reszta ludzkości?
Jaki jest powód dziewiczych narodzin Jezusa Chrystusa, który przyszedł, aby odkupić upadłą rasę Adama?
Dlaczego prawdą jest, że każdy człowiek musi narodzić się na nowo, jeśli nasze pierwsze narodziny były prawidłowe?
Dlaczego Jezus musiał narodzić się z dziewicy?

Gdybyśmy nie urodzili się grzesznikami w upadłym stanie, nie potrzebowalibyśmy odkupienia. Istnieje biblijna prawda na temat grzechu pierworodnego i jest powód, dla którego każda osoba urodzona w sposób seksualny urodziła się w grzechu i musi umrzeć. To właśnie z tego powodu odkupienie wymagało, aby Jeden narodził się bez seksu (narodziny z dziewicy) i zapłacił karę za grzech, aby utorować nam drogę, abyśmy mogli narodzić się na nowo.

Historia

Niektórzy uważają, że grzech powstał przez zwykłe nieposłuszeństwo, takie jak zjedzenie jabłka lub innego owocu, którego Bóg zabronił Adamowi i Ewie. Historia mówi, że ojciec miał dwoje dzieci, Adama i Ewę. Ojciec powiedział dzieciom, że mogą jeść z dowolnego drzewa w ogrodzie Eden, ponieważ wszystkie drzewa były dobre do jedzenia, ale było jedno drzewo, drzewo poznania dobra i zła, z którego nie wolno im było jeść, ponieważ jeśli to zrobią, na pewno umrą. Pewnego dnia, gdy byli sami w Ogrodzie, „wąż” namówił Ewę do zjedzenia z tego drzewa. Ona z kolei dała trochę owoców Adamowi. Po zjedzeniu z tego drzewa dzieci bały się i ukrywały przed swoim Ojcem.

Oznacza to, że każde dziecko, które urodziło się ślepe; każde morderstwo, cudzołóstwo, ból serca, ból, smutek i śmierć zostały spowodowane przez grzech pierworodny.

Osąd Ojca był taki, że dzieci doświadczą wszelkiego rodzaju smutku, bólu i śmierci. Naprawdę? Miałyby umrzeć za zjedzenie jabłka lub jakiegoś owocu? Cóż za straszna historia. Co za okropne konsekwencje za zjedzenie z drzewa. Historia kontynuuje, że pewnego dnia w przyszłości ten kochający Ojciec wyśle niektóre ze swoich dzieci do piekła, aby spłonęły w jeziorze ognia. Cokolwiek wydarzyło się w ogrodzie, spowodowało cały grzech, smutek, ból i śmierć doświadczane na świecie. Oznacza to, że każde dziecko, które urodziło się ślepe; każde morderstwo, cudzołóstwo, ból serca, ból, smutek i śmierć zostały spowodowane przez grzech pierworodny. Pomyśl o tym! Grzech ten spowodował wygnanie ludzkości z raju Eden, gdzie wszystko było doskonałe. Aby odkupić nas od tego grzechu, konieczna była nawet śmierć Jezusa Chrystusa, Syna Bożego. Czym był grzech pierworodny? Musiał to być straszny czyn, aby tak surowa i straszna kara została wymierzona przez świętego i sprawiedliwego Boga. Z pewnością było to coś więcej niż zjedzenie jabłka lub czegoś podobnego z drzewa. Poszukiwanie odpowiedzi na to pytanie doprowadziło niektórych do uwierzenia w niebiblijne i niedorzeczne myśli, takie jak Ewa uprawiała seks z diabłem lub Ewa uprawiała seks z wężem. Chociaż te myśli są oczywiście nieprawdziwe, jak można wierzyć, że wąż mógłby mówić, jak przedstawiono na wielu obrazach i historiach dotyczących grzechu pierworodnego? Gadający wąż brzmi zbyt podobnie do bajki z mitologii greckiej. Nie powinniśmy wierzyć w sprytnie wymyślone bajki, ponieważ cała prawda musi mieć swoje źródło w Biblii. Prawda o grzechu pierworodnym nie jest czymś nowym. Pierwotnie była to prawda wypowiedziana przez Mojżesza w Księdze Rodzaju; odkryjemy, że jest to również przekonanie Nowego Testamentu. Jan Chrzciciel, Pan Jezus, apostoł Paweł i apostoł Jan wszyscy wierzyli i nauczali tej podstawowej, ale biblijnej prawdy.

Wąż

Kim lub czym był wąż? Przypadkowy czytelnik Biblii, który jako dziecko został nauczony, że wąż był wężem na drzewie, który w jakiś sposób przekonał Ewę do zjedzenia jabłka, z pewnością wyobrazi sobie węża, który potrafi mówić. Ale czy naprawdę wąż może mówić? Jak dokładnie wąż uwiódł Ewę? Aby zrozumieć to z biblijnego punktu widzenia, musisz usunąć ze swojego umysłu obrazy węża owiniętego wokół drzewa podczas rozmowy z Ewą i odkryć, co tak naprawdę mówi Biblia. Księga Rodzaju 3:1 mówi: „A wąż był podstępniejszy niż wszelkie zwierzę polne, które Pan Bóg stworzył. I rzekł do niewiasty: Tak, czyż Bóg powiedział: Nie będziesz jadł z każdego drzewa tego ogrodu?”.

Jest to jedna z tajemnic Boga, która pozostawała ukryta, ale teraz została ujawniona.

Ten werset daje nam pierwszą wskazówkę, kim był wąż. Był bestią, a nie wężem czy gadem. Był bardziej „podstępny” (co oznacza subtelny, sprytny, przebiegły, chytry i rozsądny) niż jakiekolwiek inne zwierzę polne. Musiał być najwyższym zwierzęciem obok człowieka. Potrafił rozumować i mówić ludzkim językiem, więc musiał być bardzo blisko rasy ludzkiej, znacznie bardziej niż jakikolwiek szympans czy małpa, ponieważ był w stanie zarówno rozumować, jak i mówić. Z pewnością nie był gadem owiniętym wokół drzewa, ponieważ chodził wyprostowany jak ludzie. Jest to oczywiste ze Słowa Bożego. W Księdze Rodzaju 3:14 czytamy: „I rzekł Pan Bóg do węża: Ponieważ to uczyniłeś, przeklęty jesteś nad wszelkie bydło i nad wszelkie zwierzę polne; na brzuchu będziesz chodził i proch będziesz jadł po wszystkie dni twego życia”. Najwyraźniej nie czołgał się na brzuchu, zanim Bóg go przeklął, w przeciwnym razie przeklinanie go przez Boga nie miałoby sensu. Jest oczywiste, że częścią przekleństwa było to, że jego forma miała zostać zmieniona i że nie będzie już chodził wyprostowany, ale będzie musiał czołgać się na brzuchu. Tak więc bestia znana jako wąż nie była wężem, ponieważ potrafiła rozumować, mówić i chodzić wyprostowana. Był w stanie zwieść Ewę do grzechu. Ewa z kolei dała Adamowi, a on również wziął udział w grzechu. Ważne jest, aby zrozumieć, że synowie Boży mieli rozmnażać się tak, jak czyni to Bóg, czyli przez duchowe rozmnażanie, za pomocą wypowiadanego Słowa Bożego. Księga Rodzaju 1:27-28 mówi: „Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył; stworzył mężczyznę i niewiastę. I błogosławił im Bóg, i rzekł do nich Bóg: Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, i użyźniajcie ziemię, i czyńcie ją sobie poddaną, i panujcie nad rybami morskimi i nad ptactwem powietrznym, i nad wszelką istotą żywą, która się porusza po ziemi”. Bóg stworzył Adama w Księdze Rodzaju 1:27 na swój obraz, którym jest Duch.

Jana 4:24 stwierdza: „Bóg jest Duchem…”. Chociaż Bóg stworzył ducha Adama, nie umieścił go jeszcze w ziemskiej postaci, aby uprawiał ogród. Księga Rodzaju 2:5 stwierdza: „…. i nie było człowieka, który by uprawiał ziemię”. W Księdze Rodzaju 2:7 czytamy: „I ukształtował Pan Bóg człowieka z prochu ziemi i tchnął w nozdrza jego dech życia; i stał się człowiek duszą żyjącą”. W Księdze Rodzaju 1:27 człowiek został stworzony jako duch na obraz Boga, ale nie był namacalny ani fizyczny z cielesnym ciałem. Nie było człowieka, który mógłby uprawiać ziemię, dopóki Bóg nie uformował fizycznego ciała z prochu ziemi. Łatwo zauważyć, studiując te dwa fragmenty, że Bóg najpierw stworzył ducha człowieka (Rdz 1:27), a następnie umieścił ducha człowieka w ciele, które uformował z prochu ziemi (Rdz 2:7). Ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że kiedy Bóg powiedział Adamowi, aby rozmnażał się i użyźniał ziemię, był on nadal „człowiekiem duchowym”, ponieważ jego duch nie został jeszcze umieszczony w cielesnym ciele. Pozwól, że to powtórzę: Kiedy Adam był jeszcze „człowiekiem duchowym” i zanim jego ciało zostało uformowane z prochu ziemi, Adamowi powiedziano, aby był płodny i rozmnażał się. Człowiekowi nie kazano rozmnażać się w sposób seksualny. Powiedziano mu jako duchowi, aby rozmnażał się tak, jak robi to Bóg, a to dzięki mocy wypowiadanego słowa. Przyznaję jednak, że Bóg stworzył człowieka tak, aby mógł rozmnażać się seksualnie, gdy został uformowany w swoje cielesne ciało w celu wolnej agencji moralnej. Jednak Adam został poinstruowany, aby rozmnażał się za pomocą Ducha, a mianowicie przez słowo mówione. Każdy syn Adama, jako potomek Boga, narodziłby się przez twórcze Słowo w ten sam sposób, w jaki Bóg się rozmnaża. Dokładnie w ten sposób Bóg zrodził Jezusa, Drugiego Adama. Jezus nie narodził się drogą płciową, ale przez wypowiedziane Słowo Boże. Bóg stworzył komórkę krwi (zarówno jajo, jak i plemnik) i umieścił ją w Maryi Dziewicy pod wpływem Ducha Świętego. Następnie ciało uformowało się wokół tej stworzonej komórki krwi i ukształtowało ciało Jezusa. Kiedy rodzimy się ponownie z Drugiego Adama, my również rodzimy się z Ducha przez Słowo, w sposób, w jaki powinniśmy byli być przed upadkiem człowieka. I Piotra 1:23 mówi: „Narodzeni na nowo, nie ze zniszczalnego nasienia, ale z niezniszczalnego, przez słowo Boże, które żyje i trwa na wieki”. Wiemy, że nasze pierwsze narodziny były złe, ponieważ musimy narodzić się na nowo. Przez nasze pierwsze narodziny rodzimy się z całym bólem, smutkiem i śmiercią. Przez drugie narodziny rodzimy się do Życia Wiecznego i całej związanej z nim radości. Oto biblijny opis tego, co wydarzyło się w ogrodzie Eden. Biblia mówi, że Ewa została zwiedziona przez węża. W Księdze Rodzaju 3:1 czytamy: „A wąż był podstępniejszy niż wszelkie zwierzę polne, które Pan Bóg uczynił”. Zwierzę to było tak bliskie człowiekowi (a jednak było zwierzęciem), że potrafiło rozumować i mówić. Było to stworzenie wyprostowane i znajdowało się nieco pomiędzy szympansem a człowiekiem, ale bliżej mu było do człowieka. Był tak bliski bycia człowiekiem, że jego nasienie mogło i połączyło się z nasieniem kobiety i spowodowało jej poczęcie. Kiedy to się stało, Bóg przeklął węża. Zmienił każdą kość w ciele węża, tak że musiał pełzać jak wąż. Nauka może próbować wszystkiego, ale nie znajdzie brakującego ogniwa. Bóg o to zadbał. Człowiek jest inteligentny i potrafi dostrzec związek człowieka ze zwierzęciem i próbuje to udowodnić za pomocą teorii ewolucji. Nie ma żadnej ewolucji, ale człowiek i zwierzę wymieszali się. Jest to jedna z tajemnic Boga, która pozostawała ukryta, ale teraz została ujawniona. Stało się to w środku Edenu, kiedy Ewa odwróciła się od Życia, by przyjąć Śmierć.

Nasienie

Czy istniało nasienie węża? Czy istniało nasienie węża? Biblia wyraźnie to stwierdza. W Księdze Rodzaju 3:14-15 czytamy: „I rzekł Pan Bóg do węża: Ponieważ to uczyniłeś, przeklęty jesteś nad wszelkie bydło i nad wszelkie zwierzę polne; na brzuchu będziesz chodził i proch będziesz jadł po wszystkie dni twego życia: I wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej; ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę”. Jak widzisz w wersecie 15, wąż miał nasienie lub potomstwo „między nasieniem twoim (wężem) a nasieniem jej”. Jeśli więc język cokolwiek znaczy, to wąż miał nasienie, potomstwo. Zauważ jeszcze raz, co Bóg powiedział do nich w ogrodzie. Księga Rodzaju 3:15 mówi: „I wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę”. Jeśli wierzymy Biblii, że niewiasta miała nasienie, Jezusa, to wąż z pewnością również musiał mieć nasienie.

Jeśli wierzymy Biblii, że niewiasta miała nasienie, Jezusa, to wąż z pewnością również musiał mieć nasienie.

Nie ma badacza Biblii, który nie wiedziałby, że nasieniem niewiasty był Chrystus, który przyszedł za pośrednictwem Boga, poza ludzkim współżyciem. Równie dobrze wiadomo, że przepowiedziane zmiażdżenie głowy węża było w rzeczywistości proroctwem dotyczącym tego, czego Chrystus dokona przeciwko Szatanowi na krzyżu. Tam, na krzyżu, Chrystus miał zmiażdżyć głowę szatana, podczas gdy szatan miał zmiażdżyć piętę Pana. Fragment ten był zdecydowanie proroctwem o Chrystusie (nasieniu niewiasty). Odkupiciel miał przyjść przez kobietę i tylko przez nią, bez zgody mężczyzny poprzez stosunek seksualny. Ten bezgrzeszny Człowiek miał zmiażdżyć głowę węża na Golgocie, a z kolei Jezus (nasienie niewiasty) miał zostać uderzony w piętę (w swoim człowieczeństwie, kiedy chodził po ziemi). Drzewo poznania nie służyło do jedzenia Księga Rodzaju 3:2-3 mówi: „I rzekła niewiasta do węża: Możemy jeść z owoców drzew tego ogrodu: Ale o owocu drzewa, które jest w środku ogrodu, Bóg powiedział: Nie będziecie z niego jeść ani go dotykać, abyście nie umarli”. Bóg umieścił przed nimi dwa drzewa: Drzewo Życia, które symbolizowało Jezusa Chrystusa i drzewo poznania dobra i zła, które symbolizowało grzech, śmierć i diabła. Jedno drzewo było drzewem życia, a drugie drzewem śmierci. Owocem drzewa śmierci była wiedza. Księga Rodzaju 2:9 mówi: „I uczynił Pan Bóg z ziemi wszelkie drzewo przyjemne dla oczu i dobre na pokarm, drzewo życia w środku ogrodu i drzewo poznania dobra i zła”. Człowiek jest wolnym podmiotem moralnym. W przeciwieństwie do zwierząt, które nie mają zdolności dokonywania wyborów dotyczących dobra i zła. Człowiek został stworzony na obraz Boga, więc nie był robotem ani kimś, kto nie był w stanie dokonywać wyborów. Bóg umieścił przed ludzkością dwa drzewa – Drzewo Życia i Drzewo Śmierci. Ludzie mogli jeść z każdego innego drzewa, ale zostali ostrzeżeni, aby nie spożywać owoców z drzewa śmierci. Owoce tego drzewa dawały wiedzę, czyniąc jedzącego mądrym, i otwierały oczy jedzących na ich seksualność. Jedząc z tego drzewa, Ewa straciła niewinność i poznała swoją nagość. Starożytny wąż Biblia identyfikuje starego (starożytnego) węża jako szatana, który zwodzi cały świat. W Objawieniu 12:9 czytamy: „I został wyrzucony wielki smok, ten stary (starożytny) wąż, zwany diabłem i szatanem, który zwodzi cały świat; został wyrzucony na ziemię, a wraz z nim jego aniołowie”. Szatan jest upadłym aniołem, złym duchem. Duch potrzebuje ciała, aby stać się namacalnym. W Ogrodzie obok człowieka znajdowała się bestia, w którą diabeł mógł wejść. Używając węża, mógł rozmawiać z Ewą. To właśnie podczas słuchania Szatana, który używał bestii (węża) do mówienia, Ewa dowiedziała się o swojej nagości. Wąż powiedział jej, że jest naga, ponieważ Bóg zapytał w Księdze Rodzaju 3:11: „I rzekł: Kto ci powiedział, że jesteś naga? Czy jadłaś z drzewa, z którego ci przykazałem, abyś nie jadła?”. Ewa zjadła ten owoc, podobnie jak cudzołożnica z Przypowieści Salomona 30:20. „Taka jest droga kobiety cudzołożnej: je, wyciera usta i mówi: Nie popełniłam niegodziwości”. Ewa poczęła i wydała na świat Kaina z owocu lub nasienia, które zjadła. Jana 3:12 stwierdza: „Nie tak jak Kain, który był z tego niegodziwca….”. Ewa nie tylko skorzystała z tej wiedzy i dowiedziała się o swojej nagości, ale następnie dała ją Adamowi i również z niego poczęła. W Księdze Rodzaju 3:6-7 czytamy: „A gdy niewiasta ujrzała, że drzewo to jest dobre do jedzenia i że jest miłe dla oczu, i że jest drzewem pożądanym, aby się stać mądrą, wzięła z niego owoc i jadła, i dała mężowi swemu z sobą, a on jadł. I otworzyły się oczy ich obojga, i poznali, że są nadzy; i zszyli razem liście figowe, i uszyli sobie fartuchy”. Jak dotąd odkryliśmy, że człowiek miał żyć z Drzewa Życia, ale zamiast tego wybrał Drzewo Śmierci. Czyniąc to, człowiek dowiedział się o swojej nagości lub seksualności. Wąż, wyprostowana bestia, która znajdowała się obok człowieka, był w stanie zmieszać swoje nasienie z człowiekiem. Zwiódł Ewę, by odkryła swoją seksualność, a ona urodziła Kaina, swojego pierworodnego, który był niegodziwcem. Ponownie oddała się swojemu mężowi, a także poczęła przez niego i urodziła Abla. Z powodu tych błędnych narodzin wszystkie dzieci rodziły się teraz z seksu i śmierci, a ich życiem rządziła grzeszna natura. Kiedy Adam i Ewa usłyszeli głos Boga, ukryli się. Księga Rodzaju 3:7 mówi: „I otworzyły się oczy ich obojga, i poznali, że są nadzy; i zszyli razem liście figowe i uszyli sobie fartuchy”. Zauważ: Zakryli tę część ciała, którą zgrzeszyli! Nie zakryli swoich ust, ale swoją nagość!

Przekleństwa

Przekleństwa Jest na to kolejny dowód w sądzie Bożym. Bóg jest sprawiedliwy i wymierza karę odpowiednią do przestępstwa. W Księdze Rodzaju 3:16 czytamy: „I rzekł do niewiasty: Pomnożę bardzo boleść twoją i poczęcie twoje; w boleści rodzić będziesz dzieci, a pragnieniem twoim będzie mąż twój i on będzie panował nad tobą”. Zauważ: Nie przeklął jej ust! Przeklął jej łono i poczęcie! Poczęła przez ten akt, a jej poczęcie zostanie pomnożone. W rzeczywistości urodziła bliźnięta, Kaina i Abla. Z tego powodu poród odbywał się w bólu, a nie przez Słowo. Księga Rodzaju 3:16 „…a pożądanie twoje będzie do męża twego, a on będzie panował nad tobą”. Bóg jest konkretny w przekazywaniu jej swojego dekretu. Ściśle nakazał kobiecie, aby jej pragnienia (pragnienia i tęsknoty) za potrzebami seksualnymi były związane wyłącznie z jej mężem. Jest to również zadeklarowane w Liście do Hebrajczyków 13:4, który stwierdza, że stosunki seksualne są dopuszczalne tylko w małżeństwie; w przeciwnym razie jest to ciężki grzech.

Adam wiedział, co się stało i jakie są tego konsekwencje, więc nie musiał umierać, ale szybko zabrał Ewę do siebie i w ten sposób upadł razem z nią. Teraz Bóg rozprawi się z nimi obojgiem.

Adam nie dał się zwieść. I List do Tymoteusza 2:1 mówi: „A Adam nie został zwiedziony, lecz kobieta, która została zwiedziona, popełniła przestępstwo”. Adam wiedział, co się stało i jakie są tego konsekwencje, więc nie musiał umierać, ale szybko wziął Ewę do siebie i przez to upadł razem z nią. Teraz Bóg miał zająć się nimi obojgiem. Dokładnie to zrobił dla nas Drugi Adam, Chrystus. II List do Koryntian 5:21 mówi nam: „Albowiem On to dla nas grzechem uczynił Tego, który nie znał grzechu, abyśmy się stali sprawiedliwością Bożą w Nim”. Księga Rodzaju 3:17-19 mówi: „I rzekł do Adama: Ponieważ usłuchałeś głosu żony swojej i zjadłeś z drzewa, z którego ci przykazałem, mówiąc: Nie będziesz z niego jadł: przeklęta jest ziemia z twego powodu; w boleści będziesz z niej jadł po wszystkie dni twego życia; ciernie i osty będzie ci rodzić; i będziesz jadł ziele polne; w pocie oblicza twego będziesz jadł chleb, aż wrócisz do ziemi; bo z niej zostałeś wzięty; bo prochem jesteś i do prochu wrócisz”. ” Bóg przeklął ziemię z powodu przestępstwa Adama. Teraz nie tylko straci Raj, w którym rządził i panował przez Słowo, ale ziemia, z której został wzięty, również zostanie przeklęta. Jego ciało z prochu straci swoją nieśmiertelność. Ciernie i osty, choroby i nieszczęścia będą go dręczyć, aż w końcu jego ciało powróci do prochu, z którego zostało wzięte. Jednakże, dzięki Drugiemu Adamowi, pewnego chwalebnego dnia to właśnie zostanie odwrócone. Nie tylko grzech zostanie pokonany, ale także nasze ciała zostaną przemienione. 1 List do Koryntian 15:51-54 mówi: „Oto wam objawiam tajemnicę: Nie wszyscy zaśniemy, lecz wszyscy będziemy odmienieni w okamgnieniu, w oka mgnieniu, na ostatnią trąbę; bo trąba zabrzmi i umarli powstaną niezniszczalni, a my będziemy odmienieni. Albowiem to, co zniszczalne, przyoblecze się w nieskazitelność, a to, co śmiertelne, przyoblecze się w nieśmiertelność. Gdy więc to, co zniszczalne, przyoblecze się w nieskazitelność, a to, co śmiertelne, przyoblecze się w nieśmiertelność, wtedy spełni się to, co jest napisane: „Zwycięstwo pochłonęło śmierć””.

W Księdze Rodzaju 4:1 czytamy: „I poznał Adam Ewę, żonę swoją; i poczęła, i urodziła Kaina, i rzekła: Mam męża od Pana. I urodziła Abla, brata jego”. Biblia nie wspomina w tym wersecie o tym, że wąż poznał Ewę cieleśnie, ponieważ zostało to już wspomniane w rozdziale drugim. Pismo Święte po prostu podejmuje tę historię i mówi nam, że bliźnięta urodziły się z tych poczęć i że Ewa powiedziała, że jedno z nich pochodzi od Pana. Oczywiście wszelkie życie pochodzi od Boga i w ten sposób Kain pochodził od Pana. Jednakże był on naprawdę z tego niegodziwca. Jana 3:12 stwierdza: „Nie tak jak Kain, który był z tego niegodziwca i zabił brata swego. Dlaczego go zabił? Ponieważ uczynki jego były złe, a brata jego sprawiedliwe”. Zauważ, że walka rozpoczyna się natychmiast między dwoma nasionami, a nienawiść tak zwycięża Kaina, że zabija Abla. Kain, ten zły, zabił swojego brata, a Bóg odesłał go od rodziny Adama do ziemi Nod. W ten sposób masz rodowód Kaina, który nie wraca do Adama i istnieje oddzielny zapis jego rodowodu. Zauważ ponadto, że księga potomków Adama nie zawiera Kaina; nie ma o nim wzmianki w księdze pokoleń Adama. Księga Rodzaju 5:1-4 stwierdza: „To jest księga pokoleń (potomków) Adama. W dniu, w którym Bóg stworzył człowieka, uczynił go na podobieństwo Boga; stworzył mężczyznę i niewiastę; i błogosławił im, i nazwał ich imieniem Adam, w dniu, w którym zostali stworzeni. I żył Adam sto trzydzieści lat, i spłodził syna na podobieństwo swoje, na obraz swój; i nazwał imię jego Set: A dni Adama po spłodzeniu Seta było osiemset lat; i spłodził synów i córki: „. Ród Adama, znany również jako synowie Boży, był ludem sprawiedliwym. List do Hebrajczyków 11:4 mówi nam: „Przez wiarę Abel złożył Bogu ofiarę doskonalszą niż Kain, przez którą uzyskał świadectwo, że jest sprawiedliwy, Bóg świadczący o jego darach, a przez to, że umarł, jeszcze mówi”. Byli sprawiedliwi z powodu ofiary krwi niewinnego zastępcy, gdy wzywali Imienia Pańskiego. W Księdze Rodzaju 4:26 czytamy: „I Setowi urodził się syn, i nazwał imię jego Enos; wtedy ludzie zaczęli wzywać imienia Pańskiego”. Ale ród Kaina był zły i pochodzili z niego mordercy. W Księdze Rodzaju 4:23-24 czytamy: „I rzekł Lamech do żon swoich, Adah i Zillah: Słuchajcie głosu mego, żony Lamecha, słuchajcie mowy mojej, bo zabiłem człowieka na moją krzywdę i młodzieńca na moją szkodę. Jeśli Kain będzie pomszczony siedmiokrotnie, to Lamech siedemdziesiąt i siedem razy”.

W czasach Noego obie rasy połączyły się, a potomkowie Kaina i Adama zmieszali się ze sobą. Spowodowało to, że Bóg zniszczył ziemię z powodu wzrostu zła. Księga Rodzaju 6:1-2 mówi: „I stało się, gdy ludzie zaczęli się rozmnażać na powierzchni ziemi i rodziły im się córki, że synowie Boży widzieli córki ludzkie, które były piękne, i wzięli je sobie za żony ze wszystkiego, co wybrali”. Synowie Adama wzięli córki Kaina i dzięki tym córkom ród ten przetrwał potop. Rodowód Kaina został wymieszany z całą ludzkością. Ta prawda o nasieniu węża była znana przez wieki. Jednak, podobnie jak wiele innych prawd, nie została ona w pełni przywrócona podczas reformacji. Jan Chrzciciel znał tę prawdę. Rozpoznał ją w ludziach, którzy nie chcieli przyjąć Słowa. Mateusza 3:7 mówi: „A gdy ujrzał wielu faryzeuszów i saduceuszów przychodzących na jego chrzest, rzekł im: O pokolenie (potomstwo) żmijowe, któż was ostrzegł, abyście uciekali przed nadchodzącym gniewem?”. Jezus również nauczał tej prawdy. Mateusza 12:34 stwierdza: „O pokolenie (potomstwo) żmijowe, jak możecie, będąc złymi, mówić dobre rzeczy? bo z obfitości serca usta mówią”. Mateusza 23:33 również stwierdza: „Wy, węże, wy, pokolenie (potomstwo) żmijowe, jak możecie ujść potępienia piekielnego?”. Żydzi twierdzili, że są dziećmi Abrahama i fizycznie mogli prześledzić swoje pochodzenie od niego. Jednak nawet rasa żydowska nie była do końca czysta. Jana 8:39-44 stwierdza: „Oni odpowiedzieli i rzekli do Niego: Abraham jest naszym ojcem. Rzekł do nich Jezus: Gdybyście byli dziećmi Abrahama, pełnilibyście uczynki Abrahama. Ale teraz chcecie mnie zabić, człowieka, który wam powiedział prawdę, którą usłyszałem od Boga: tego nie uczynił Abraham. Czynicie uczynki waszego ojca. Wtedy rzekli do Niego: Nie jesteśmy zrodzeni z wszeteczeństwa; mamy jednego Ojca, nawet Boga.

Jezus powiedział im, że nie są z Boga, ale raczej ich ojcem jest diabeł.

Rzekł do nich Jezus: Gdyby Bóg był Ojcem waszym, miłowalibyście mnie; albowiem od Boga wyszedłem i od Boga przyszedłem, ale On mnie posłał. Dlaczego nie rozumiecie mojej mowy? Nawet dlatego, że nie słyszycie mojego słowa. Jesteście z ojca waszego, diabła, i pożądliwości ojca waszego czynić będziecie. Od początku był mordercą i nie mieszkał w prawdzie, bo nie ma w nim prawdy. Gdy mówi kłamstwo, mówi o sobie; bo jest kłamcą i ojcem tego”. Ci Żydzi twierdzili, że są od Boga, ale Jezus powiedział im, że nie są od Boga, ale raczej ich ojcem jest diabeł, który był mordercą od samego początku. Zaprotestowali i argumentowali, mówiąc: „Nie jesteśmy zrodzeni z wszeteczeństwa” (Jana 8:41). Jezus był narodzonym z dziewicy Synem Bożym, obiecanym nasieniem niewiasty. Maryja (niewiasta) nie miała nasienia, ale to nasienie zostało stworzone w Maryi przez Ducha Świętego. Jezus został poczęty przez wypowiedziane Słowo i był dziełem Boga. Nasienie węża zraniło to Nasienie (Jezusa) na Golgocie. Więc kto Go zranił? Czy byli to ludzie czy węże? Jeśli ludzie, to rzeczywiście nasienie węża było w ciele. Apostoł Paweł nauczał tej samej prawdy w II Liście do Koryntian 11:2-3. „Jestem bowiem zazdrosny o was z pobożną zazdrością, gdyż poślubiłem was jednemu mężowi, aby was przedstawić Chrystusowi jako czystą dziewicę. Ale boję się, aby w jakikolwiek sposób, jak wąż zwiódł Ewę przez swoją podstępność, tak i wasze umysły nie zostały zepsute od prostoty, która jest w Chrystusie”. Mówił kościołowi w Koryncie, że poślubił ich jednemu mężowi (Chrystusowi) i pragnął przedstawić ich jako czystą (czystą, nieskalaną) dziewicę, ale obawiał się, że zostaną splugawieni (stracą dziewictwo), tak jak Ewa, gdy wąż ją zwiódł. Ewa została poślubiona Adamowi, ale straciła swój status czystej dziewicy na rzecz węża i została skalana, gdy wąż dał jej wiedzę, że jest naga.

Dwa nasiona teraz

Kto jest nasieniem węża, a kto dziećmi Bożymi? Jezus opowiedział przypowieść o dwóch siewcach w Ewangelii Mateusza 13:37-42. „Tym, który sieje dobre nasienie, jest Syn Człowieczy; polem jest świat; dobrym nasieniem są dzieci królestwa; ale kąkol to dzieci niegodziwca; wrogiem, który je zasiał, jest diabeł; żniwem jest koniec świata; a żniwiarzami są aniołowie. Jak więc kąkol jest zbierany i palony w ogniu, tak będzie przy końcu tego świata. Syn Człowieczy pośle aniołów swoich, aby zebrali z królestwa jego wszystko, co jest zgorszeniem, i tych, którzy czynią nieprawość, i wrzucą ich do pieca ognistego; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów”.

Jezus wyraźnie mówi nam, że świat został obsiany dwoma nasionami: dziećmi królestwa i dziećmi niegodziwca.

Tutaj Jezus wyraźnie mówi nam, że świat został obsiany dwoma nasionami: dziećmi królestwa i dziećmi niegodziwca. Jedno ziarno zostało zasiane przez Chrystusa, Syna Człowieczego, który był Drzewem Życia, a drugie zostało zasiane przez diabła. Dzieci diabła zostaną wrzucone do pieca ognistego. Jednak w piekle nie będzie ani jednego dziecka Bożego. Jaka jest różnica między tymi dwoma nasionami? W Księdze Objawienia, w rozdziałach 1-3, jest siedem kościołów reprezentujących siedem wieków, w których Bóg będzie miał do czynienia z kościołem. Każdy wiek kościoła kończy się tym samym napomnieniem. „Kto ma uszy, niechaj słucha, co Duch mówi do zborów”. Duch daje Słowo. On ma prawdę dla każdego wieku. Każdy wiek miał swoich wybranych i ta wybrana grupa zawsze „słyszała słowo” i przyjmowała je, udowadniając, że mieli w sobie Nasienie. Ewangelia Jana 8:47 mówi: „A kto jest z Boga, słucha słów Bożych. Dlatego wy ich nie słyszycie, bo nie jesteście z Boga”. Podsumowując, ta biblijna prawda w pełni wyjaśnia, dlaczego Odkupiciel, nasz Pan Jezus, musiał narodzić się z Dziewicy bez względu na płeć. Wyjaśnia również, dlaczego wszyscy ludzie zrodzeni z seksu muszą mieć nowe narodziny. Jana 3:3 stwierdza: „Odpowiedział Jezus i rzekł mu: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci: Jeśli się kto nie narodzi powtórnie, nie może ujrzeć królestwa Bożego”.

Udostępnij znajomym